حکومت و فرمانروایى در آن روز از آن خداست; و میان آنها داورى مىکند: کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند، در باغهاى پرنعمت بهشتند; (56)
و کسانى که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، عذاب خوارکنندهاى براى آنهاست! (57)
و کسانى که در راه خدا هجرت کردند، سپس کشته شدند یا به مرگ طبیعى از دنیا رفتند، خداوند به آنها روزى نیکویى مىدهد; که او بهترین روزىدهندگان است! (58)
خداوند آنان را در محلى وارد مىکند که از آن خشنود خواهند بود; و خداوند دانا و بردبار است. (59)
(آرى،) مطلب چنین است! و هر کس به همان مقدار که به او ستم شده مجازات کند، سپس مورد تعدى قرار گیرد، خدا او را یارى خواهد کرد; یقینا خداوند بخشنده و آمرزنده است! (60)
این (وعده نصرت الهى) بخاطر آن است (که او بر هر چیز قادر است; خداوندى) که شب را در روز، و روز را در شب داخل مىکند; و خداوند شنوا و بیناست! (61)
این بخاطر آن است که خداوند حق است; و آنچه را غیر از او مىخوانند باطل است; و خداوند بلندمقام و بزرگ است! (62)
آیا ندیدى خداوند از آسمان، آبى فرستاد، و زمین (بر اثر آن) سرسبز و خرم مىگردد؟! و خداوند لطیف و آگاه است. (63)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست; و خداوند بىنیاز، و شایسته هر گونه ستایش است! (64)
آیا ندیدى که خداوند آنچه را در زمین است مسخر شما کرد; و (نیز) کشتیهایى را که به فرمان او بر صفحه اقیانوسها حرکت مىکنند; و آسمان ( کرات و سنگهاى آسمانى) را نگه مىدارد، تا جز بفرمان او، بر زمین فرو نیفتند؟ خداوند نسبت به مردم رحیم و مهربان است! (65)
و او کسى است که شما را زنده کرد، سپس مىمیراند، بار دیگر زنده مىکند، اما این انسان بسیار ناسپاس است. (66)
درباره این سایت